Misją slużb ratownictwa medycznego jest reagowanie na nieplanowane sytuacje kryzysowe o różnym nasileniu, przy użyciu ograniczonych zasobów w porównaniu z arsenalem diagnostycznym i terapeutycznym dostępnym w szpitalach. Rola lekarza nadzorującego, czasami w obliczu sytuacji zagrażających życiu, ma kluczowe znaczenie dla wstępnego zalożenia diagnozy, umożliwiając uruchomienie najbardziej odpowiedniego wypisu z mobilnych slużb ratunkowych i resuscytacyjnych (SMUR). W tej pracy analizujemy związek między podejrzeniami lekarza nadzorującego diagnozę a interwencją poprzez badanie klinicznych wskaźników wydajności.