Książka analizuje Fundację Dooyum Dio (DDF), która zostala zalożona w 2003 roku, a następnie zarejestrowana w 2012 roku. Ma ona jasną wizję poprawy możliwości edukacyjnych wśród nieuprzywilejowanej mlodzieży w Nigerii. Fundacja zajmuje się niektórymi z glównych przeszkód dla wysokiej jakości edukacji poprzez tworzenie integracyjnych środowisk edukacyjnych poprzez programy stypendialne, mentoring i zaangażowanie spoleczności. W książce omówiono globalne wyzwania związane z barierami spoleczno-ekonomicznymi, implikacje COVID-19 i wiele innych, jednocześnie określając rolę edukacji mlodzieży w przyczynianiu się do wzrostu gospodarczego, stabilności spolecznej i wzmocnienia pozycji jednostek. Wyjaśnia wizję fundacji w kierunku przyszlej ekspansji, dywersyfikacji programu nauczania, integracji technologii w edukacji dla spolecznie odpowiedzialnych i odpornych obywateli.