Niniejsza praca, będąca częścią linii badawczej "Dyskurs, sztuka, media i spoleczeństwo", ma na celu ustalenie relacji między slowami i obrazami w dzielach Leonarda Da Vinci (1452-1519), starając się wykryc, w jaki sposób malarz prowadzil dialog między sztuką a nauką. W tym celu przeprowadzono panoramiczne badanie manifestacji artystycznej okresu renesansu i wlączenia malarza w ten okres. Następnie, w ramach procedur analitycznych francuskiej analizy dyskursu (Pêcheux), podmiot-pozycja i formacje ideologiczne, przez które się porusza, zostaly przeanalizowane przy użyciu mechanizmów parafrazy i polisemii. Aby zaobserwowac relację między slowem a obrazem i nawiązac dialog między sztuką a nauką, wykorzystano teorię semiotyczną Peirce'a, używając pojęc i klasyfikacji znaków do analizy obrazów i tekstów slownych Da Vinci. Dzięki tym badaniom mamy nadzieję zobaczyc, że Da Vinci zrealizowal swój artystyczny projekt w calości w oparciu o naukową metodologię malarstwa, a raczej, na podstawie swoich kodeksów, stworzyl teorię malarstwa i zastosowal ją do swoich plócien.