Kryzys cen żywności w 2024 r. w Minnie w stanie Niger ujawnia glębokie powiązania między reformami gospodarczymi, brakiem bezpieczeństwa, zmianami klimatu i niepowodzeniami w zarządzaniu. Niniejsze badanie bada zarówno bezpośrednie, jak i strukturalne przyczyny kryzysu, opierając się na danych pierwotnych od 381 respondentów i literaturze wtórnej. Wyniki pokazują, że zniesienie subsydiów, wahania kursów walutowych i praktyki wyzysku stosowane przez handlowców stworzyly sztuczny niedobór, podczas gdy dlugotrwale zaniedbanie inwestycji rolnych i innowacji technologicznych pogorszylo brak bezpieczeństwa żywnościowego. W przeciwieństwie do wcześniejszych kryzysów, ten epizod charakteryzuje się bezprecedensową inflacją, niepokojami regionalnymi i rosnącym poziomem ubóstwa. Kryzys nie dotyczy jedynie niskiej produkcji żywności, ale slabości systemowych - slabej infrastruktury, niedoskonalości rynku, korupcji i slabego wdrażania polityki - które sprawiają, że wrażliwe populacje zmagają się z trudnościami. Kobiety i dzieci są nieproporcjonalnie dotknięte, a wskaźniki niedożywienia rosną, a dochody gospodarstw domowych są niskie, ponieważ ceny żywności rosną o ponad 50%. Protesty w Minnie i w calej pólnocnej Nigerii pokazują, jak brak bezpieczeństwa żywnościowego napędza niepokoje spoleczne, tworząc blędne kolo ubóstwa i niestabilności.