Insulinoopornosc a nefropatia u chorych na cukrzyce typu 2

Nefropatia cukrzycowa (DN) jest częstym i ciężkim mikronaczyniowym powikłaniem cukrzycy typu 2 (T2DM), które może prowadzić do schyłkowej niewydolności nerek (ESRD). Z drugiej strony, insulinooporność (IR) jest silnie związana z otyłością i odgrywa istotną rolę w patogenezie i nasilaniu powikłań wielu chorób człowieka, takich jak cukrzyca, która może być wykorzystana jako biomarker dysfunkcji nerek w DN, zmniejszając tym samym śmiertelność i zachorowalność. Dlatego też uwzględnienie kombinacji otyłości, IR i T2DM może być doskonałym wskaźnikiem wczesnego stadium DN u pacjentów z T2DM. W niniejszej pracy stwierdzono, że biomarkery krwi (glukoza, insulina, mocznik, kreatynina, BMI, GFR, CrCl, IR, Hcy, FA, Cys C, LC, OPG, SA, Se, Zn, Mg) są silnie związane z bliskością nefropatii i mogą być wskaźnikami upośledzenia funkcji nerek w DN. Ponadto alb, NGAL, 8-OHdG i FN w moczu oraz kombinacja wszystkich czterech biomarkerów wykazały doskonałą wartość diagnostyczną dla wczesnego stadium DN u pacjentów z T2DM. Przedstawione powyżej biomarkery kliniczne powinny być wykorzystywane w przyszłości do wczesnego rozpoznawania DN u osób z T2DM i jego złożoności.